Dobre przedszkole to skarb

2014-05-27 10:24:46(ost. akt: 2014-05-27 10:25:39)

Autor zdjęcia: Przedszkole Archidiecezjalne

O roli przedszkola w procesie wychowywania dzieci opowiada s. Kornelia - dyrektor Przedszkola Archidiecezjalnego, które obchodzić będzie jubileusz swojego istnienia.

Siostra jest dyrektorem przedszkola? Od jak dawna?


S. Kornelia: Dyrektorem Archidiecezjalnego Przedszkola w Olsztynie jestem od 2 lat. Jest to dla mnie wyróżnienie i zarazem wyzwanie. Całe moje zakonne życie to praca w oświacie, aczkolwiek kierowanie placówką oświatową i przy tym katolicką jest nowym doświadczeniem. Często słyszę pozytywne opinie o naszym przedszkolu. Jest to efekt ciężkiej pracy zespołowej. Nasze siostry i panie, każda na swoim stanowisku, pracują z wielkim oddaniem i poświęceniem.

Przedszkole obchodzi swój jubileusz 25-lecia istnienia. W jaki sposób będzie to celebrowane?


Przedszkole już żyje klimatem jubileuszowym , natomiast sama uroczystość zaplanowana jest na 14 czerwca br. w sanktuarium, w Gietrzwałdzie. O godzinie 11.00 rozpocznie się zabawa integracyjna dla gości: rodziców i wychowanków naszego przedszkola: obecnych i byłych. O godzinie 13.00 odprawiona zostanie Msza św. pod przewodnictwem Księdza Arcybiskupa Wojciecha Ziemby, po której przewidziany jest posiłek w plenerze. Rodzice naszych dzieci wytężają obecnie siły i przygotowują dla gości okolicznościowe przedstawienie.

Jedną z misji przedszkola jest kształtowanie właściwych relacji w odniesieniu do Boga oraz postaw chrześcijańskich i ekumenicznych – co to znaczy? Jak to jest realizowane?


Życie jest darem Bożym i w naturę ludzką jest wpisane pragnienie spotkania się z Nim, doświadczenia Jego miłości, opieki, przebaczenia… Dziecko potrzebuje doświadczenia miłości rodziców i innych osób. W ten bardzo naturalny sposób swoją opiekę tak naprawdę wyraża Bóg. Tę prawdę staramy się przekazać dzieciom, aby żyły przekonaniem o bezwarunkowym umiłowaniu człowieka przez Boga. Sądzę, że taka świadomość wyzwala i kształtuje właściwe relacje dziecka do Boga: zaufanie, wdzięczność i przeróżne inne formy kontaktu z Bogiem. To o czym mówię – to zarówno istota chrześcijaństwa, jak i ekumenizmu. Dla dziecka są to sprawy proste, które oznaczają wspólną zabawę, pracę zespołową i pomoc koleżance, koledze, jeśli jest taka potrzeba. To magiczne słowo „przepraszam, dziękuję, proszę” używane wobec każdego dziecka, bez wyjątku. To modlitwa, katecheza, liturgiczne przeżywanie roku kościelnego.

Czy w przedszkolu uczyły się i uczą tylko katolicy?


Jesteśmy przedszkolem publicznym i z tej racji nasza placówka realizuje ministerialną podstawę programową. Dlatego też jesteśmy otwarci na przyjęcie każdego dziecka, niekoniecznie wyznania katolickiego. Podstawą przyjęcia dziecka do przedszkola jest wniosek złożony przez rodziców. Nie pytamy ich o wyznanie, aczkolwiek wiemy, że niejednokrotnie rodziny niewiele mają wspólnego z Kościołem i „nie narzucają się Panu Bogu”. Szanujemy to i życzymy łaski doświadczenia wiary. Zaznaczam jednak, że charakter naszego przedszkola oparty jest również na oczekiwaniach środowiska lokalnego.


Czy współczesne przedszkole pełni jeszcze rolę wychowawczą?


Podstawa programowa wychowania przedszkolnego mówi o różnych umiejętnościach, które dziecko powinno mieć opanowane: samoobsługowych, intelektualnych, matematycznych, gotowości do czytania i pisania, sprawności fizycznej. Wskazuje także na wychowanie do postaw społecznych, etycznych, patriotycznych, wprowadzanie dzieci w świat wartości estetycznych i artystycznych. Zapewniam, że jest to realizowane w naszym Archidiecezjalnym Przedszkolu. Pozwolę sobie w tym miejscu podziękować siostrom i paniom za ich codzienny, ogromny wysiłek dydaktyczno-wychowawczy.

Już kilka lat temu co dziesiąty Polak deklarował chęć posłania dziecka do szkoły wyznaniowej ze względu na rolę wychowawczą i przekazywane wartości, także narodowe. Czy siostry zdaniem ta tendencja się utrzyma?


Nie jestem socjologiem i dlatego nie odpowiem na to pytanie, natomiast podzielę się tym, czego doświadczam w Olsztynie od 2 lat i co działo się przez lata poprzednie. W naszym przedszkolu co roku mamy komplet dzieci. Wiem, że wielu rodziców ma przedszkola położone bliżej swego miejsca zamieszkania, a wybiera dla swego dziecka – nasze. I jest to świadomy wybór, dokonany ze względu na taki właśnie charakter przedszkola. Nasza kadra pedagogiczna posiada bardzo dobre przygotowanie do pracy wychowawczej z małym dzieckiem, co jest doceniane przez rodziców. Jestem przekonana, że katolickie placówki oświatowe to dobry pomysł na rozwój człowieka ponieważ wspólnie ze świeckimi pragną przekazywać wiedzę i wartości.

rozmawiała Anna Wysocka