Wdowi grosz

LEKKOMYŚLNA WIARA?

Jak dobrze jest mieć sprawy w swoich rękach! Jak dobrze mieć wszystko pod kontrolą! Jak przyjemne jest to poczucie, że się panuję nad sytuacją! Nic nie zaskakuje, nic nie burzy spokoju. Ech, kto by tak nie chciał.

Kasa jest czymś, co daje poczucie panowania, bezpieczeństwa, roztaczając przed umysłem i sercem wiele możliwości. Poza tym, jak masz pieniądze, to masz spokój. Masz utrzymanie, masz na ewentualne leczenie i jeszcze wystarczy na świetne wakacje. Gdy kasy nie ma, zaczynają się mnożyć niepokoje, wkrada się destabilizacja, pojawia nerwowość.

Zapytajmy samych siebie o jedno: Co podtrzymuje nasze życie. Pieniądze? Jeśli tak jest, to trzeba uczciwie nazwać je naszym bogiem! Jeśli się na nich opieram i tracę grunt pod nogami, gdy ich brakuje, będzie to niezawodny znak, że one były i pozostają moim bogiem. I to nie są wcale słowa na wyrost. Bóg jest właśnie tym czymś, na czym się opieram. Jeśli doznaję spokoju i bezpieczeństwa z powodu mojego portfela, to w nim jest mój bóg i – nie czarujmy się – że to jest Jezus Chrystus. On zauważył wdowę, która swą kieszeń była w stanie opróżnić. On wyraźnie pochwalił ubogą kobietę, która „wrzuciła najwięcej ze wszystkich”, bo „wrzuciła WSZYSTKO, CO MIAŁA, całe swe utrzymanie”. Choć nie znamy jej historii, to wiemy jedno: wierzyła, że da radę i przeżyje, pomimo ofiary ze wszystkiego, co miała. Można o niej też powiedzieć, że na pieniądzach się na pewno nie opierała i że za to właśnie pochwalił ją Jezus. Za co? Że była tak lekkomyślna, nierozsądna, bo oddała wszystkie swoje oszczędności…

Czy Jezus Chrystus da radę zaspokoić Twoje potrzeby, gdy zrobisz to co wdowa? Jezus nie żartował, gdy mówił: „O nic się już nie troskajcie, bo dzień jutrzejszy sam się o siebie zatroszczy?” Gdy nie spróbujesz zaryzykować wszystkim, jak wdowa z Ewangelii, możesz nie poczuć, co to znaczy, że Bóg cię niesie i podtrzymuje. Życzę Ci, Drogi Czytelniku, żebyś chociaż raz w życiu tego zasmakował. Zaczyna się wtedy rozumieć i przeczuwać, co to znaczy, że Bóg jest Bogiem. Ale żeby tego doświadczyć, trzeba być tak lekkomyślnym i nieroztropnym jak ta wdowa.

ks. Tomasz Pocałujko